تالش سرزمین زیبایی های طبیعت است.این جمله ای ست که بی اغراق می توان درباره سرزمین تالش گفت. زیبایی ها و جاذبه های طبیعی موجود در تالش به اندازه ای پرشمارند که باید گفت : برگ درختان سبز ، از نظر هوشیار ـ هر ورقش دفتری ست معرفت کردگار (سعدی شیرازی) یک گروه از این زیبایی های دیدنی و جذاب تالش آبشار های موجود در تالش اند که بدون دخالت دست بشر به وجود آمده اند. تعدادشان هم کم نیست. از جمله این آبشار های زیبا می توان به آبشار ویسادار در پره سر، سَولَه سِه در اسالم ، بازاُو در لَوَندَویل آستارا،زُمُرّی یا زمرد در حویق و ... اشاره نمود. در این مطلب کوتاه به معرفی آبشار ویسادار می پردازم.
ویسادار visâdâr نام آبشاری زیبا و دیدنی ست که در بخش پَرَه سَر parasar شهرستان رضوانشهر(تالشدولاب tâleshdulâb) استان گیلان واقع است. این آبشار زیبا و دیدنی یکی از جذاب ترین آثار طبیعت در تالش بزرگ است. ابهت این آبشار به قدری ست که هر بازدید کننده ای از صدای شرشر ریزش آب آن ناخودآگاه دچار ترس می شود.
برای رسیدن به این آبشار وقتی از رشت به طرف آستارا حرکت می کنید باید بعد از رد شدن از انزلی و شهر رضوانشهر به شهر پره سر برسید. سپس از سه راه احمد ( نام جدید و رسمی خیابانی که از گذشته تا حال به سه راه احمد معروف بوده را نمی دانم ولی همه اهالی آن شهر سه راه احمد را می شناسند) باید به طرف روستای سِکَرَه سرا sekarasərâ که نام رسمی اش صیقلسرا می باشد،حرکت کنید. بعد از عبور از این روستا به آوَوییار âvaviyâr (آبَویار نام رسمی و اداری اش است) می رسید. بعد از عبور از آن روستا به محل آبشار می رسید. ارتفاع این آبشار 15 متر است. از پره سر تا آبشار بیشتر از 15 کیلومتر فاصله هست.
ویسادار یک نامواژه تالشی است. معنای دقیق آن را نمی دانم ولی برخی ها آن را برگرفته از نام ووزَه دار vuza dâr یعنی درخت گردو می دانند. برخی ها نیز آن را از دو واژه ویسا visâ و دار dâr تالشی می دانند. که ویسا به معنای ارسال و ارسال کردن و دار نیز به معنای درخت می باشد. حال درست است یا نه نمی دانم.