به نام خدا
(بازنگری در چگونگی برگزاری جشنواره های فرهنگی هنری و ورزشی شهرستان رضوانشهر)
با احترام به همه ی کسانی که در برگزاری جشنوارهای ییلاقات رضوانشهر، تلاش صادقانه ای دارند.
یکی از جشن هایی که عمدتاً در ییلاقات  شهرستان :  برن  و جهانگریه برگزار می گردد با نواقص عمده ای روبرو می باشد که امید است مسولین و دست اندرکاران این جشنواره ها آن را رفع نمایند:
1-عدم برنامه ریزی مدون ، کارشناسانه و به روز
2-اجرای برنامه های فرهنگی هنری در سطح پایین و تکراری در سنوات مختلف
3-عدم نوآوری در برنامه ها که گاه اشخاص و حتی اجرای برنامه ها چندین سال است که به صورت یکسان انجام می گیرد
4-عدم تخصص روسای ادارات فرهنگی هنری که این عامل، باعث عدم شناخت حیطه های کار فرهنگی هنری و هنرمندان برتر بوده و در نتیجه عدم اجرای برنامه ها ی وزین و ماندگار توسط اساتید برتر در این روز
5-اجرای برنامه های غیر بومی در سطح شهرستان و نهادینه کردن آیین و رسوم  غیر بومی در منطقه
6-صرفاً اجرای برنامه و پر کردن رزومه ی کاری بدون توجه به محتوای آن
7-آسیب رسانی جدی به طبیعت در روز جشنواره و هجوم بدون برنامه ریزی شده ی مردم درآن  روز 
8-رویت صحنه های زشت کشتار گوسفندان در این روز و مصرف بیش از حد غذاهای گوشتی و پخت آن بعضاً در جنگل های اطراف؛ در حالیکه این جشنواره باید بهترین روز برای نهادینه کردن یک روز با غذاهای  سالم، سبک ، مناسب و طبیعی و همچنین توصیه به همه بابت یک روز ورزشی و فرهنگی باشد
9-استفاده ی ابزاری از اسب های بومی  در مسابقه ی اسب سواری در شرایط غیر استاندارد  و موقعیت نامناسب که این امر می تواند یکی از مصادیق جدی حیوان آزاری باشد
10-عدم رعایت مفاهیم ارزشمند  حفظ محیط زیست و عدم توجه به فرهنگسازی و نهادینه کردن اصول بنیادین حفظ و نگهداری محیط مناسب زندگی
11-عدم استفاده ی بهینه از جمعیت مردم در این روز که می توان با اجرای برنامه های جانبی : نمایشگاه کتاب و محصولات فرهنگی، ایجاد غرفه های آموزشی برای حفاظت از منابع طبیعی و حفظ محیط زیست ، تاسیس غرفه های کارگاهی برای توجیه مردم در زندگی با محیط زیست و نگهداری منابع و مواهب الهی و فرهنگ سازی در این وادی و ارائه ی پیام های اخلاقی و ... این جشنواره را پر بار نمود
با اطلاع ازموارد فوق و مواردی که در این مقال نیامده ، می توان با ارائه ی برنامه های مدون این جشنواره ها را به فرصتی مناسب برای اجرای برنامه های وزین فرهنگی هنری و ورزشی تبدیل کرد تا خانواده ها در یک روز در طبیعت، از برنامه های  پر نشاط و شادابی برخوردار شوند .
اینجانب به عنوان یک عضو کوچک جامعه ی فرهنگی هنری با تهیه و تدوین طرحی مناسب که برخاسته از پژوهش و تحقیقات گسترده بوده و در صورت مناسب می توان آنرا اجرا نمود، پیشنهاد می دهم:
1-با اجرای درست  و پر محتوای این  جشنواره می توان آن  را در فصول مختلف(بهاره، زمستانه،پاییزه و تابستانه) در مکان های مختلف: ییلاقات ، سواحل و حتی جنگل ها برگزار نمود
2-این جشنواره را می توان در سطح کلان به صورت یک فرهنگ و نماد ملی- منطقه ای مطرح کرد و حتی در سازمان های بین المللی مانند یونسکو به نام کشور و شهرستانمان ثبت کرد که این امر می تواند جدای جذب گردشگر داخلی ، حتی در جذب گردشگران خارجی نیز موثر باشد
3-معرفی این روز( روز جشنواره) به روز بدون دخانیات می تواند از مناظر زشتی که بعضا خانواده ها با آن همراه هستند؛ دیدن قلیان ها در کنار خانواده ها و متاسفانه معرفی این پدیده ی شوم به نسل امروز به عنوان یک تفریح خانوادگی که آثار سوء آن  می تواند نسل های بعدی را دچار مشکلات و معضلات اخلاق و سلامت کند، می تواند یکی دیگر از پیشنهادات باشد
4-اختصاص دادن یک روز کامل به این جشنواره و استفاده از خانواده ها به صورت عملی در یک اقدام کوهنوردی جمعی و عدم استفاده از خودرو در منطقه و بالاخص در مکان های مسابقه و جشنواره و یا هدایت کردن خودرو ها در پایین دست ها، می تواند در شور و نشاط اجرای برنامه ها مفید باشد و یک روز به یادماندنی در خاطرات خانواده ها به خود اختصاص دهد و ...
امید است که مسولین در صدد بهتر برگزار کردن این جشنواره ها برآیند که البته این امر محقق نخواهد شد مگراینکه  اجرای این برنامه ها بدست اهل فن و صاحبان اندیشه و نخبگان فرهنگی هنری و ورزشی  و مسولینی که خود در این امر دغدغه داشته باشند و اهل نظر باشند، صورت گیرد.
با تشکر

نگارنده: پرویز شفاعتی بتاریخ 17 مرداد1395